Weekend op stap
03 September 2012 | Oeganda, Mukono
Vrijdagavond zijn we naar de weg geweest om rolex (opgerolde pannekoek met ei en soms ergens ook nog tomaat) te ten samen met Reny en Susannah. Susannah vond het wel een eind lopen, en zat liever op Reny's rug. Het is altijd weer leuk om naar de weg te lopen en het Oegandese leven mee te maken. We komen ook bekenden tegen: vaak gaan de teachers en andere werkers naar de weg om daar wat te kopen of ook voor rolex. We zijn weer in het donker terug gelopen, maar gelukkig was het volle maan. De donker valt hier snel in.
Het is nu regentijd. Dat betekent dat het regelmatig met bakken uit de lucht komt. Dat is ook aan onze schoenen en voeten te zien: hele plakkaten rode modder er onder en rode zand voeten.
Zaterdag werden we opgehaald door" onze" taxichauffeur Jimmy. Hij was weer vader geworden, na 2 zoons nu trotse vader van een dochter. Hij bracht ons naar het huis van Mariska. Onderweg alleen maar files: op zaterdag is het extra druk. Bij Mariska, Miriam en Juda leek het net Sinterklaas met alle cadeautjes van familie Bosman, en gordijnen, kaas en stroopwafels enz. Het huis heeft een schitterend uitzicht over het Victoriameer. We kletsen bij en doen spelletjes: Klara heeft verloren en is de ezel :(. We hebben in Kampala gegeten in een kindvriendelijk restaurant (met trampoline e.d.) waar Juda en Mriam zich uitstekend vermaakten en wij lekker hebben gegeten (mexicaans). Jimmy heeft ons daarna weer naar huis gebracht. In het donker is er ook nog van alles te zien op straat, overal wordt er wat verkocht bij kleine lampjes en nog steeds vreselijk druk. Door alle uitlaatgassen geen gezonde lucht.
Zondag zijn we om 9 uur opgehaald door Jimmy. We hebben afgesproken om met Ron en Ram mee naar de kerk en hun huis te gaan. Zij werken allebei op Noah's Ark (als manager en hoofd van de keulken). Ze hebben 4 kinderen tussen 2 en 12 jaar. De kerk was voor ons moeilijk te vinden, gedeeltelijk via allemaal zandwegen, maar Jimmy wist de weg. De kerkdienst begon om 10 uur. We waren te laat, maar dat gaf niets. Bijna iederen kwam later en de dienst duurde tot 13.30 uur. De kerk was in een grote tent met ong. 50 mensen een enthousiaste jonge voorganger, een man die het vertaalde in LUGANDA, TWEE ZANGERESSEN, een speaker die te hard stond. Een hele belevenis. Ook was er avondmaal, maar we eten per ongeluk te snel brood en wijn, maar we werden vriendelijk gecorrigeerd. Ook werd er voor ons gebeden. Het was een bijzondere belevenis. Na de dienst werd er soda, chipati en cake uitgedeeld en vertelden verschillende mensen hun verhaal.
's Middags zijn we op bezoek geweest bij het nieuwe huis van Ram en Ron daar vlakbij, een erg mooi huis en mooi gelegen. Ze gaan in januari weg bij Noah's Ark om mariage course tegeven. Samen gegeten en 's avonds weer samen terug naar Noah's ark.
Vandaag weer lakens omgezoomd, de boerderij bezocht waar nu ook kinderen van de secondary school worden opgeleid om met koeien enz. te werken en gekeken hoe sommige kinderen hun cadeautjes van hun sponsors (per post) kregen en mee op de foto gingen voor een bedankje.
Nu zijn we in de family unit van Warwick en Marilyn en de 8 oudste jongens. We eten gezellig met hun mee: rijst met pindasaus en boontjes.
Bellen lukt ons niet (we hebben geen oegandese simkaart), sms lukt gelukkig wel.
Tot de volgende x (net ging even de stroom eraf maar geluk snel weer terug) met nieuwe verhalen vanuit onze Oegandese vakantieadres,
Het is nu regentijd. Dat betekent dat het regelmatig met bakken uit de lucht komt. Dat is ook aan onze schoenen en voeten te zien: hele plakkaten rode modder er onder en rode zand voeten.
Zaterdag werden we opgehaald door" onze" taxichauffeur Jimmy. Hij was weer vader geworden, na 2 zoons nu trotse vader van een dochter. Hij bracht ons naar het huis van Mariska. Onderweg alleen maar files: op zaterdag is het extra druk. Bij Mariska, Miriam en Juda leek het net Sinterklaas met alle cadeautjes van familie Bosman, en gordijnen, kaas en stroopwafels enz. Het huis heeft een schitterend uitzicht over het Victoriameer. We kletsen bij en doen spelletjes: Klara heeft verloren en is de ezel :(. We hebben in Kampala gegeten in een kindvriendelijk restaurant (met trampoline e.d.) waar Juda en Mriam zich uitstekend vermaakten en wij lekker hebben gegeten (mexicaans). Jimmy heeft ons daarna weer naar huis gebracht. In het donker is er ook nog van alles te zien op straat, overal wordt er wat verkocht bij kleine lampjes en nog steeds vreselijk druk. Door alle uitlaatgassen geen gezonde lucht.
Zondag zijn we om 9 uur opgehaald door Jimmy. We hebben afgesproken om met Ron en Ram mee naar de kerk en hun huis te gaan. Zij werken allebei op Noah's Ark (als manager en hoofd van de keulken). Ze hebben 4 kinderen tussen 2 en 12 jaar. De kerk was voor ons moeilijk te vinden, gedeeltelijk via allemaal zandwegen, maar Jimmy wist de weg. De kerkdienst begon om 10 uur. We waren te laat, maar dat gaf niets. Bijna iederen kwam later en de dienst duurde tot 13.30 uur. De kerk was in een grote tent met ong. 50 mensen een enthousiaste jonge voorganger, een man die het vertaalde in LUGANDA, TWEE ZANGERESSEN, een speaker die te hard stond. Een hele belevenis. Ook was er avondmaal, maar we eten per ongeluk te snel brood en wijn, maar we werden vriendelijk gecorrigeerd. Ook werd er voor ons gebeden. Het was een bijzondere belevenis. Na de dienst werd er soda, chipati en cake uitgedeeld en vertelden verschillende mensen hun verhaal.
's Middags zijn we op bezoek geweest bij het nieuwe huis van Ram en Ron daar vlakbij, een erg mooi huis en mooi gelegen. Ze gaan in januari weg bij Noah's Ark om mariage course tegeven. Samen gegeten en 's avonds weer samen terug naar Noah's ark.
Vandaag weer lakens omgezoomd, de boerderij bezocht waar nu ook kinderen van de secondary school worden opgeleid om met koeien enz. te werken en gekeken hoe sommige kinderen hun cadeautjes van hun sponsors (per post) kregen en mee op de foto gingen voor een bedankje.
Nu zijn we in de family unit van Warwick en Marilyn en de 8 oudste jongens. We eten gezellig met hun mee: rijst met pindasaus en boontjes.
Bellen lukt ons niet (we hebben geen oegandese simkaart), sms lukt gelukkig wel.
Tot de volgende x (net ging even de stroom eraf maar geluk snel weer terug) met nieuwe verhalen vanuit onze Oegandese vakantieadres,
-
03 September 2012 - 18:35
Wilma Welten:
Wat fijn om jullie zo te kunnen volgen, voor jullie een onbekende maar voor Reny en Suzannh niet doe hen maar de hartelijke groeten en een hele fijne goede tijd daar. -
03 September 2012 - 18:48
Adri:
lieve mensen
fijn dat het jullie goed gaat
gr Adri -
03 September 2012 - 18:59
Saskia:
Hey Klara en Jannie,
Een mooi verhaal weer. Wat is het leven toch anders in Uganda! Geniet er lekker en ben heel benieuwd naar jullie verhalen en foto's als jullie weer terug zijn :-)
Groeten van Saskia -
04 September 2012 - 16:11
Familie De Lange:
Heerlijk om te lezen!
Geniet ervan en fijn dat alles goed gaat daar!!
lieve grtzzzz -
04 September 2012 - 23:21
Frans Figaroa:
Beste lieve Klara en Jannie.
Wat een belevenisen en jullie lijken al snel aangepast aan het afrikaanse leven.
Geniet er nog vollop van want de tijd gaat goed snel.
Saludos de Aruba
Frans -
05 September 2012 - 21:36
Ernie:
Hallo Jannie en Klara
Heerlijk om te lezen wat jullie allemaal beleven, wat een ander leven.
En die kerkdienst, lijkt me fantastisch om mee te maken. Van hier alle goeds en veel genietmomenten toegewenst.
liefs Gerard en Ernie. -
05 September 2012 - 21:51
Henriëtte:
Lieve Klara en Jannie,
Gordijnen naaien...misschien ook het hout van hordeuren bekleden met lapjes?
Het lijkt wel op onze werkvakantie in Ouzoud!
Als jullie nu (leren) koken dan kunnen we een leuke oegandees en marokkaans etentje in elkaar draaien!
Hier is alles goed.Buiten de enorme regenbui in Amsterdam is het hier goed weer. Dit weekend gaat het zelfs weer 25 gr worden.
Grappig dat wij op Schiphol geen heftige regen hebben gezien toen we aan het koffie drinken waren. Later op de Albert Cuyp vertelde een vrouwtje achter de kraam dat het net nacht was. Ook stonden alle straten blank.
Hier verder alles goed. Ben net nog even bij moeder geweest om koffie te brengen...je moet uiteraard de groeten van haar hebben.
Vandaag zijn de hondjes weer opgehaald. Geen enthousiaste begroetingen meer. Ha, ha, ja van Koos dan, maar dat is toch anders!!?!
Veel plezier en geniet van elk moment, want voor je het weet, moet je weer afscheid nemen!!
Dikke kus Henriëtte...ook van Koos
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
